deel 6
Door: daphne
Blijf op de hoogte en volg daphne
07 December 2014 | Nepal, Kathmandu
Namaste!
Mijn laatste week (nog korter) is dan toch echt aangebroken!
Vorige week was de school dicht vanwege de SAARC (Zuid-Azie associatie voor de regionale samenwerking). De zeven regeringsleiders van de zeven landen kwamen in Nepal een conferentie houden. Dat was wel een bijzondere happening hier, want dit was de eerste keer dat dit in Nepal plaats vond! De hele stad was afgesloten. Alle scholen moesten dicht, omdat er anders teveel school bussen reden, het zou te druk op de weg worden. Er vlogen helikopters over, om de zeven regeringsleiders te beschermen. Kathmandu onderging hierdoor een totale make over. Alle wegen zijn voorzien van asfalt (wat ons natuurlijk wel gunstig uitkwam, want de wegen daarvoor waren een drama!) Er kwamen zebrapaden, lantaarnpalen en stoepen en ook werden alle beelden voorzien van een nieuw laagje verf! Zoals de meeste hier zeggen: 'geef ons elke vier maanden maar een conferentie, dan wordt de boel in Nepal tenminste onderhouden!'
In die week ben een dagje met Rene mee geweest naar Hamro Gaun. Dit is een ecologisch vriendelijk dorp in Sankhu. Hamro Gaun betekend 'ons dorp' in het Nepalees en is de naam voor het grootste project van stichting veldwerk. Er zitten nu zo'n 30 weeskinderen. Laatst hebben Bharat en Rene drie kinderen uit Dhading meegenomen om ze een thuis te geven in Hamro Gaun. De moeder van het gezin is overleden en de vader was sterk aan de drank. Toen de kinderen en opa sliepen heeft de vader het huis in brand gestoken en is zelf gevlucht. Gelukkig werd opa net op tijd wakker en is samen met de kinderen uit het dakraam gesprongen. Vader was inmiddels opgepakt, maar de kinderen hadden geen huis meer. Bharat kreeg dit te horen en heeft ze meegenomen. Opa kon ook niet voor de kinderen zorgen. Toen we afgelopen donderdag naar Dhading gingen hebben we de opa opgezocht, omdat Bharat handtekeningen nodig had om de kinderen op te mogen vangen. Omdat opa niet kan schrijven en lezen moest hij onder begeleiding vingerafdrukken zetten. Deze kinderen heb ik ook bij Hamro Gaun gezien en het zijn lekkere boefjes! Nog nooit onderwijs gehad, dus als ze stil moesten zitten, vlogen ze alle kanten op! Haha.. Rene zegt dat het steeds beter gaat!
Ook krijgen 35 kinderen uit de directe woonomgeving les waarvan ouders de kosten voor onderwijs niet kunnen betalen. Er zijn acht gehandicapte kinderen, waarvan een jongetje, toen hij net daar kwam, niet kon lopen. Zijn benen en voeten stonden scheef. Met de nodige operaties en revalidatie kan hij nu weer lopen! Niet zoals wij, heel spastisch dat wel, maar toch! Hij kan zichzelf redden en ik kreeg wel even een brok in mijn keel!
Er worden vrouwen in achterstandspositie opgeleid, zodat zij hun eigen inkomen kunnen verdienen (bijvoorbeeld naaicursussen) Het is bijzonder, omdat het dorp volledig Eco friendly is en zelf zelfvoorzienend. Een hydropowerinstalatie, biogas installatie, zonne-energie en riet filters zorgen voor een duurzame ontwikkeling en onafhankelijkheid. Het dorp wordt bestuurd en draaiende gehouden door de lokale bevolking.
Ik ben een dagje mee geweest met Pabitra en een vriendin van haar naar de monkey tempel. Dat was ook een hele happening, want ik was een en al bezienswaardigheid. Het is dan natuurlijk ook een hele vreemde situatie als een blank iemand met twee Nepalese mensen op stap is! ;-)
Een dagje met Pabitra en haar zus mee geweest naar White Gumba. Wat was dat een prachtige plek! Anderhalf uur lopen vanaf het appartement. Pabitra had het al gezegd, maar niet dat we alleen maar omhoog moesten klimmen! Wat was dat zwaar zeg! Maar het was zeker de moeite waard! Wat een geweldig uitzicht! Allemaal gouden beelden van alle goden en godinnen en totaal niet toeristisch! Dat maakte het extra bijzonder!
Toen afgelopen maandag voor het eerst sinds twee weken weer lesgegeven! Dat duurde ook niet heel lang, want donderdag gingen we naar Dhading! Twee van de vrijwilligers zitten daar bij een gastgezin. Een rit van vijf uur met de jeep van stichting veldwerk. Ook hier alleen maar bergen op. Het leek wel of we 2 uur lang in een achtbaan zaten! Tegen de tijd dat we aankwamen waren we allemaal misselijk... Maar wat een prachtige plek! Zo stil, rustig, mooie natuur. Wel helemaal afgezonderd van de bewoonde wereld, ik had daar echt geen twee maanden vrijwilligerswerk kunnen doen. Wij sliepen ook bij het gastgezin thuis, waar amaa (moeder) elke keer weer heerlijk voor ons kookte (Dhaal Bhat). Vrijdag zijn we naar een prachtige stoepa geweest. Ook dit was anderhalf uur lopen en alleen maar omhoog. Ondertussen zou je denken dat ik dat wel gewend zou moeten zijn, maar helaas viel dat behoorlijk tegen! Dit was gewoon nog zwaarder als naar White Gumba! Wat een ramp zeg, stonden sanne en ik om de paar meter weer stil om uit te hijgen! Maar ook dit was prachtig! een super uitzicht en zo stil en rustig! Daarna gingen we via een toeristische route naar beneden, echt wat een mooie natuur!
Uiteindelijk beneden aangekomen kregen we een half uur de tijd om ons op te frissen. Dus even snel douchen. En! In the middle of nowhere hebben ze gewoon een warme douche! In Kathmandu hebben we al weken een koude douche! En hier.... Het is gewoon niet te beschrijven hoe blij ik was! Ook al heb ik hooguit vijf minuten gedoucht, omdat we zo'n haast hadden, maar wat heb ik ervan genoten! Dan kom je wel even tot het besef hoe gelukkig wij mogen zijn met elke dag warm water!
We hebben geëvalueerd met zijn allen, hoe we het vrijwilligerswerk vonden, wat er verbeterd kan worden, hoe we de begeleiding vonden. Het was erg fijn om dit met elkaar te delen.
Het was die vrijdag natuurlijk 5 december! En ook hier in Nepal kon sinterklaas niet ontbreken! We hadden allemaal 5 cadeautjes gekocht en hebben het dobbelstenen spel gedaan! Het was een super avond! Myrthe had pepernoten bij zich en ik had chocolade pepernoten en sinterklaas/pieten chocolaatjes (dankjewel taar ;-)) mee. Wauw, wat waren we daar blij mee! Thuis is het de gewoonte zaak van de wereld een paar pepernoten en hier hebben we gewoon elke pepernoot geproefd. Het was zo lekker! En ook Rene kwam met iets lekkers aan: Nederlandse kaas! Wat waren wij op dat moment gelukkig zeg! Kaas, wauw, thuis eet ik het nooit en hier heb ik elk stukje met smaak mogen eten. Heerlijk!
Zaterdag gingen we alweer naar huis, omdat de ouders van een vrijwilliger die avond zouden komen. En nu is het alweer zondag en ga ik vrijdag naar huis.
Dhading was een super afsluiting van mijn trip! Ik had me niks beters kunnen wensen! Ik ben ontzettend blij dat ik dit avontuur ben aangegaan en dat ik zoveel bijzondere dingen heb mee mogen maken! Het is allemaal veel te snel gegaan en kijk er totaal niet naar uit om naar huis te gaan (Sorry!) Ik ben echt verliefd geworden op dit land, het is een droom die uitgekomen is en niet beter had kunnen zijn! Ik kan met recht zeggen dat ik een heel gelukkig mens ben!
Bedankt voor al jullie lieve berichtje en het volgen van mijn blog!
Ik zie jullie vrijdag weer in het koude kikkerlandje! :(
liefs daphne
Mijn laatste week (nog korter) is dan toch echt aangebroken!
Vorige week was de school dicht vanwege de SAARC (Zuid-Azie associatie voor de regionale samenwerking). De zeven regeringsleiders van de zeven landen kwamen in Nepal een conferentie houden. Dat was wel een bijzondere happening hier, want dit was de eerste keer dat dit in Nepal plaats vond! De hele stad was afgesloten. Alle scholen moesten dicht, omdat er anders teveel school bussen reden, het zou te druk op de weg worden. Er vlogen helikopters over, om de zeven regeringsleiders te beschermen. Kathmandu onderging hierdoor een totale make over. Alle wegen zijn voorzien van asfalt (wat ons natuurlijk wel gunstig uitkwam, want de wegen daarvoor waren een drama!) Er kwamen zebrapaden, lantaarnpalen en stoepen en ook werden alle beelden voorzien van een nieuw laagje verf! Zoals de meeste hier zeggen: 'geef ons elke vier maanden maar een conferentie, dan wordt de boel in Nepal tenminste onderhouden!'
In die week ben een dagje met Rene mee geweest naar Hamro Gaun. Dit is een ecologisch vriendelijk dorp in Sankhu. Hamro Gaun betekend 'ons dorp' in het Nepalees en is de naam voor het grootste project van stichting veldwerk. Er zitten nu zo'n 30 weeskinderen. Laatst hebben Bharat en Rene drie kinderen uit Dhading meegenomen om ze een thuis te geven in Hamro Gaun. De moeder van het gezin is overleden en de vader was sterk aan de drank. Toen de kinderen en opa sliepen heeft de vader het huis in brand gestoken en is zelf gevlucht. Gelukkig werd opa net op tijd wakker en is samen met de kinderen uit het dakraam gesprongen. Vader was inmiddels opgepakt, maar de kinderen hadden geen huis meer. Bharat kreeg dit te horen en heeft ze meegenomen. Opa kon ook niet voor de kinderen zorgen. Toen we afgelopen donderdag naar Dhading gingen hebben we de opa opgezocht, omdat Bharat handtekeningen nodig had om de kinderen op te mogen vangen. Omdat opa niet kan schrijven en lezen moest hij onder begeleiding vingerafdrukken zetten. Deze kinderen heb ik ook bij Hamro Gaun gezien en het zijn lekkere boefjes! Nog nooit onderwijs gehad, dus als ze stil moesten zitten, vlogen ze alle kanten op! Haha.. Rene zegt dat het steeds beter gaat!
Ook krijgen 35 kinderen uit de directe woonomgeving les waarvan ouders de kosten voor onderwijs niet kunnen betalen. Er zijn acht gehandicapte kinderen, waarvan een jongetje, toen hij net daar kwam, niet kon lopen. Zijn benen en voeten stonden scheef. Met de nodige operaties en revalidatie kan hij nu weer lopen! Niet zoals wij, heel spastisch dat wel, maar toch! Hij kan zichzelf redden en ik kreeg wel even een brok in mijn keel!
Er worden vrouwen in achterstandspositie opgeleid, zodat zij hun eigen inkomen kunnen verdienen (bijvoorbeeld naaicursussen) Het is bijzonder, omdat het dorp volledig Eco friendly is en zelf zelfvoorzienend. Een hydropowerinstalatie, biogas installatie, zonne-energie en riet filters zorgen voor een duurzame ontwikkeling en onafhankelijkheid. Het dorp wordt bestuurd en draaiende gehouden door de lokale bevolking.
Ik ben een dagje mee geweest met Pabitra en een vriendin van haar naar de monkey tempel. Dat was ook een hele happening, want ik was een en al bezienswaardigheid. Het is dan natuurlijk ook een hele vreemde situatie als een blank iemand met twee Nepalese mensen op stap is! ;-)
Een dagje met Pabitra en haar zus mee geweest naar White Gumba. Wat was dat een prachtige plek! Anderhalf uur lopen vanaf het appartement. Pabitra had het al gezegd, maar niet dat we alleen maar omhoog moesten klimmen! Wat was dat zwaar zeg! Maar het was zeker de moeite waard! Wat een geweldig uitzicht! Allemaal gouden beelden van alle goden en godinnen en totaal niet toeristisch! Dat maakte het extra bijzonder!
Toen afgelopen maandag voor het eerst sinds twee weken weer lesgegeven! Dat duurde ook niet heel lang, want donderdag gingen we naar Dhading! Twee van de vrijwilligers zitten daar bij een gastgezin. Een rit van vijf uur met de jeep van stichting veldwerk. Ook hier alleen maar bergen op. Het leek wel of we 2 uur lang in een achtbaan zaten! Tegen de tijd dat we aankwamen waren we allemaal misselijk... Maar wat een prachtige plek! Zo stil, rustig, mooie natuur. Wel helemaal afgezonderd van de bewoonde wereld, ik had daar echt geen twee maanden vrijwilligerswerk kunnen doen. Wij sliepen ook bij het gastgezin thuis, waar amaa (moeder) elke keer weer heerlijk voor ons kookte (Dhaal Bhat). Vrijdag zijn we naar een prachtige stoepa geweest. Ook dit was anderhalf uur lopen en alleen maar omhoog. Ondertussen zou je denken dat ik dat wel gewend zou moeten zijn, maar helaas viel dat behoorlijk tegen! Dit was gewoon nog zwaarder als naar White Gumba! Wat een ramp zeg, stonden sanne en ik om de paar meter weer stil om uit te hijgen! Maar ook dit was prachtig! een super uitzicht en zo stil en rustig! Daarna gingen we via een toeristische route naar beneden, echt wat een mooie natuur!
Uiteindelijk beneden aangekomen kregen we een half uur de tijd om ons op te frissen. Dus even snel douchen. En! In the middle of nowhere hebben ze gewoon een warme douche! In Kathmandu hebben we al weken een koude douche! En hier.... Het is gewoon niet te beschrijven hoe blij ik was! Ook al heb ik hooguit vijf minuten gedoucht, omdat we zo'n haast hadden, maar wat heb ik ervan genoten! Dan kom je wel even tot het besef hoe gelukkig wij mogen zijn met elke dag warm water!
We hebben geëvalueerd met zijn allen, hoe we het vrijwilligerswerk vonden, wat er verbeterd kan worden, hoe we de begeleiding vonden. Het was erg fijn om dit met elkaar te delen.
Het was die vrijdag natuurlijk 5 december! En ook hier in Nepal kon sinterklaas niet ontbreken! We hadden allemaal 5 cadeautjes gekocht en hebben het dobbelstenen spel gedaan! Het was een super avond! Myrthe had pepernoten bij zich en ik had chocolade pepernoten en sinterklaas/pieten chocolaatjes (dankjewel taar ;-)) mee. Wauw, wat waren we daar blij mee! Thuis is het de gewoonte zaak van de wereld een paar pepernoten en hier hebben we gewoon elke pepernoot geproefd. Het was zo lekker! En ook Rene kwam met iets lekkers aan: Nederlandse kaas! Wat waren wij op dat moment gelukkig zeg! Kaas, wauw, thuis eet ik het nooit en hier heb ik elk stukje met smaak mogen eten. Heerlijk!
Zaterdag gingen we alweer naar huis, omdat de ouders van een vrijwilliger die avond zouden komen. En nu is het alweer zondag en ga ik vrijdag naar huis.
Dhading was een super afsluiting van mijn trip! Ik had me niks beters kunnen wensen! Ik ben ontzettend blij dat ik dit avontuur ben aangegaan en dat ik zoveel bijzondere dingen heb mee mogen maken! Het is allemaal veel te snel gegaan en kijk er totaal niet naar uit om naar huis te gaan (Sorry!) Ik ben echt verliefd geworden op dit land, het is een droom die uitgekomen is en niet beter had kunnen zijn! Ik kan met recht zeggen dat ik een heel gelukkig mens ben!
Bedankt voor al jullie lieve berichtje en het volgen van mijn blog!
Ik zie jullie vrijdag weer in het koude kikkerlandje! :(
liefs daphne
-
07 December 2014 - 08:25
Tessa:
Wauw daf!
Wat gaaf wat je weer allemaal hebt meegemaakt!!!
Kan niet wachten om er fotos bij te zien!
Tot over een paar dagen!!!!!! -
07 December 2014 - 08:43
Astrid:
Inderdaad Daphne WAUW.....een vérhaal om stil van te worden en tranen in je ogen van te krijgen. Wat mooi om allemaal te lezen......
Toch kijken wij er ook naar uit om je hier weer te zien en te horen en te voelen.
Tot snel....
Liefs ons
-
07 December 2014 - 20:57
Cor:
wat weer een leuk verhaal, mooi dat je zo geniet van al die kleine dingen die hier zo gewoon zijn. nog een fijne laatste week -
09 December 2014 - 10:24
Tara:
Namaste Daf,
Waahh de laatste week!! Time flies when you're having the best time of your life! Jammer maar wat een prachtervaringen heb jij opgedaan allemaal zeg..
Ongelooflijk die conferentie en wat voor gevolgen dat heeft voor zo'n land! Ware zegening haha! Triest dat ze alleen maar hun voorkomen willen oppoetsen zodra er 'belangrijke' mensen langskomen, ipv het voor de inwoners van hun eigen land te doen... Oh de hypocrisie!
Wat een prachtig werk doen René en Bharat! Dat ecofriendly dorpje, geniaal concept. Echt een heel goed initiatief. Werk waar je trots op mag zijn.
Is Pabrita dat vriendinnetje van je? Locals kunnen je natuurlijk altijd de beste rondleidingen geven :) Zoals je het beschrijft klinkt het allemaal als een geweldig mooi land. En ontroerend hoe blij je bent met een warme douche haha, is ook echt weer even een reality-check. Je leert de kleine dingetjes (die dus eigenlijk helemaal niet zo klein zijn) echt waarderen..
Haaa, ik ben zo blij dat ik eraan dacht om je die sinterklaasdingetjes mee te geven haha! Blij dat je ervan genoten hebt :D
Ik ben oprecht blij om te lezen dat je je zo gelukkig voelt daar :))) Je hebt jezelf door dit avontuur weer beter leren kennen en nu kun je je volgende avontuur vol goeie moed aangaan! Ik kijk er naar uit je weer te zien! Tot gauw!
Liefs, Taar
-
10 December 2014 - 14:48
P&P:
Ha die Daphne,
We hebben je verhalen met veel genot gelezen. Wat kan jij schrijven zeg, maar het is nu alweer bijna voorbij. je hebt het geweldig gehad kunnen we uit je verhalen opmaken, maar in Nederland maak je ook vast weer vele mooie avonturen mee! We wensen je een hele goede terugreis en geniet nog even van deze laatste dagen in Nepal.
Groetjes en tot ziens P&P -
11 December 2014 - 18:54
Trudy:
Hallo Daphne, ik heb net je laatste verslag gelezen, heel mooi, wat jij allemaal heb meegemaakt klasse.
En Welkom thuis morgen.
Groetjes Trudy -
11 December 2014 - 21:12
Teun:
Hee Daphne,
Wat heb je je ervaringen mooi omschreven. dit is ongetwijfeld een ervaring die je voor de rest van je leven bij blijft. Een goeie terugreis en ik hoop dat je nog veel zult nagenieten van al je belevingen en indrukken van de afgelopen maanden.
Liefs, Teun -
13 December 2014 - 00:19
Tante Yvonne:
En dan nu alweer thuis, ik hoop dat je weer snel gewend bent, je hebt een fantastische tijd gehad. Je hebt het allemaal prachtig beschreven. Tot snel. X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
